 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Стукнула сонца аб сьнег галавой,
даўно над зямлёю ўжо сьлізгала.
I хмары маўклівай плывуць чарадой
па небе, крывёю запырсканым.
Чырвань навокал – як ярасны гнеў,
сутоньне – як шчыт цёмна-сіні.
Як быццам ня дзень на прасторах самлеў,
а сонца сьцяла гільяціна.
Я сэрца трымаю трывожнай рукой,
яно мяне слухаць ня хоча,
яго абцугамі бярэ неспакой,
мароз меціць іскрамі ў вочы.
Я з сэрцам збалелым – адзін на адзін.
Як мне зь яго выкрасаць мужнасьць –
супроць усіх мукаў, усіх гільяцін?
Як лютасьць на сьвеце адужаць?
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
